Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό από το όνομα του blog, άποψη μου είναι πως πρέπει να αφήσουμε την οικονομία να λειτουργεί ελεύθερα χωρίς κρατικούς περιορισμούς και παρεμβατισμούς και πως η ιδιωτική πρωτοβουλία πρέπει να απελευθερωθεί από την γραφειοκρατία και τις ασφυκτικές διοικητικές ρυθμίσεις. Πάνω σε αυτή την άποψη στηρίζεται και όλη μου η πολιτική ιδεολογία.
Πολλοί θα υποστηρίξουν πως αδιαφορώ για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα που ταλανίζουν τον τόπο μας καθώς και για τα προβλήματα που συνηθίζουμε να αποκαλούμε “προβλήματα της καθημερινότητας”, ότι δεν ενδιαφέρομαι για την κοινωνία και ρίχνω όλο το βάρος στην οικονομία. Σε μια προσπάθεια να προλάβω τέτοιου είδους αντιδράσεις απαντώ τα εξής...
Η παιδεία, η υγεία, η ανεργία, το ασφαλιστικό αποτελούν μερικά παραδείγματα προβλημάτων που έχουμε συνηθίσει να χαρακτηρίζουμε “κοινωνικά”, ενώ η ακρίβεια και οι ανατιμήσεις αποτελούν τα βασικότερα “προβλήματα της καθημερινότητας”. Ποιος όμως πιστεύει πραγματικά πως τα παραπάνω θέματα δεν είναι κατά βάση οικονομικά; Κοινωνία και οικονομία είναι δύο έννοιες αλληλένδετες και αλληλοεξαρτώμενες. Δεν μπορεί να υπάρξει ελεύθερη κοινωνία χωρίς ελεύθερη οικονομία. Όπως έχει πει και ο Friedman, τα επιχειρήματα κατά της ελεύθερης αγοράς προδίδουν την έλλειψη πίστης στην ιδέα της ελευθερίας γενικά!
Ας μην κλείνουμε τα μάτια μας μπροστά στην πραγματικότητα. Αυτά τα προβλήματα είναι οικονομικά και απαιτούν οικονομικές λύσεις. Η αγορά έχει τον τρόπο της να επιλύει τέτοια προβλήματα μόνη της. Οι κρατικές παρεμβάσεις και ο περιορισμός της ιδιωτικής πρωτοβουλίας προκαλούν και διαιωνίζουν αυτά τα προβλήματα.
Κατα την χτεσινή μου περιήγηση στο διαδίκτυο έπεσα πάνω σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Παραθέτω δυο χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
Η σχολική χρονιά που τελειώνει τώρα σημαδεύτηκε από τις αντιδράσεις του υποτιθέμενου φοιτητικού κινήματος, αντιδράσεις που κράτησαν πολλά από τα πανεπιστήμια της χώρας κλειστά για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα παρά την αντίθετη άποψη της πλειοψηφίας των φοιτητών.
Πριν λίγες μέρες δημοσιοποιήθηκαν οι προτάσεις του ΟΟΣΑ για την ελληνική οικονομία, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν από πολλούς προτάσεις-σοκ. Η αλήθεια είναι πως οι προτάσεις αυτές αποτελούν εδώ και πολλά χρόνια επιταγές για την ελληνική οικονομία. Αυτό που μένει να κάνουμε είναι να δουλέψουμε προς αυτή την κατεύθυνση.
Πολύ διαδεδομένη τακτική στις μέρες μας αποτελεί η επιλογή μιας ιδεολογίας ή ενός πολιτικού χώρου και ο σχηματισμός απόψεων πάνω σε όλα τα θέματα μέσα από το πρίσμα της συγκεκριμένης ιδεολογίας ή του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου. Εξαιρετικά διαδεδομένη είναι επίσης η τακτική της επιλογής της ιδεολογίας ή του πολιτικού χώρου ασχέτως αν οι απόψεις μας ταυτίζονται με τις θέσεις του χώρου αυτού.
Πριν λίγες ημέρες, στις 16 του Μάη, κλείσανε 6 μήνες από το θάνατο του Milton Friedman, του γίγαντα της οικονομικής επιστήμης και λαμπρού εκπροσώπου του οικονομικού φιλελευθερισμού.
Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό από το όνομα του blog, άποψη μου είναι πως πρέπει να αφήσουμε την οικονομία να λειτουργεί ελεύθερα χωρίς κρατικούς περιορισμούς και παρεμβατισμούς και πως η ιδιωτική πρωτοβουλία πρέπει να απελευθερωθεί από την γραφειοκρατία και τις ασφυκτικές διοικητικές ρυθμίσεις. Πάνω σε αυτή την άποψη στηρίζεται και όλη μου η πολιτική ιδεολογία.
